Željko Rutović, kontroverzni crnogorski biznismen, koji je u ponedjeljak preminuo u 60. godini u Italiji, bio je jedan od posljednjih “preživjelih” aktera poznatog filma “Vidimo se u čitulji”, snimljenog 1994. i 1995. godine.
U srpskim medijima su proteklih godina mnoge proglašavali kao “posljednje preživjele” aktere kultnog dokumentarca, ali u realnosti većina je “preživjela” zloglasni naziv svjedočanstva o devedesetim. Rutovič je bio pripadnik kriminalnog zvezdarskog klana koji je u filmu priznao svoje poslove sa ukrajinskom mafijom, ali i govorio o pametnom načinu “poslovanja”.
Čuveni dokumentarac o devedesetim godinama, svjedočanstvo jednog vremena, početka organizovanog kriminala u Srbiji u vremenu tranzicije, i dan danas se gleda, tumači i analizira. “Vidimo se u čitulji” prikazuje kriminal u času njegove kulminacije i sa tri sahrane pokazuje kako se okončava takav život.
Ovo su neki od aktera koji su živi, iako su ih mnogi “otpisali”.
Kristijan Golubović
Najpoznatiji svakako je Kristijan Golubović, u filmu, praktično u glavnoj ulozi. Postao je poznat još početkom 1990-ih, ali više od decenije proveo u zatvorima u rodnoj Njemačkoj, Italiji, Grčkoj i drugim zemljama širom Evrope. Kao maloljetnik odležao 3,5 godine u Dizeldorfu zbogoružane pljačke.
Prije više od decenije uhapšen je sa dva saučesnika u crkvi Svetog Marka u Beogradu, kada je obavio primopredaju 25 grama heroina. Za to je osuđen, kaznu je odležao. Posljednjih 10 godine povukao se iz svijeta kriminala i postao zvezda nekoliko rijaliti programa.
Dragan Nikolić Gagi
Dragan Gagi Nikolić, u filmu “Vidimo se u čitulji”, pričao je zajedno sa Radolavom Trlajićem, Batom Tralajom. Sa 18 godina otišao sa drugom Pirketom (Slaviša Pavić) u inostranstvo i “pekao zanat” u Austriji, Italiji i Njemačkoj. Bio je blizak sa novobeogradskim gangom (kasnije nazvani “bežanijci”), a nije krio ni da se družio i sa Kristijanom Golubovićem, što, međutim, nije potrajalo.
Avgusta 1993. odigrao se nezapamćeni revolveraški obračun u bašti restorana fudbalskog kluba “Bežanija”. Gagi i Pirke su sjedili sa kafanskom pjevačicom kada je uletio Goran Marjanović zvani Goksi Bombaš sa ekipom. U pucnjavi je bilo mnogo ranjenih. Slaviša Pavić Pirke je ubijen, a Nikolić ranjen.
Poslije ovog događaja, umoran od takvog načina života, kako je sam govorio, Gagi se ponovo okrenuo inostranstvu. Obezbijedio je grčke papire i u ovoj zemlji osnovao trgovinsku firmu. Sve do kraja 1999. godine.
Nikolić je osuđen na 30 godina zatvora, kao jedan od organizatora likvidaciji komandanta Srpske dobrovoljačke garde Željka Ražnatovića Arkana u hotelu “Interkontinental” 15. januara 2000. godine. Iako je priznao je da je pristao da bude dio plana Arkanovog ubistva jer je, prema njegovim riječima, Ražnatović ubio njegovog kuma Petra Vujčića, poricao je direktno učešće u likvidaciji.
Gagi je, sa svojim kumom i bivšim policajcem Dobrosavom Gavrićem u jesen 1999. otišao, na poziv Zorana Uskokovića Skoleta, šefa rakovičko-miljakovačkog kiriminalnog klana), u restoran “Dvor” u Rakovici, nakon čega su njih dvojica počela da prate Arkana kako bi ga Gavrić likvidirao.
Nikolić je otkrio da su ga često čekali na Autokomandi, gdje je prvobitno trebalo da bude ubijen. Oni su u više navrata odlazili u hotel “Interkontinental”, ali tu lokaciju su u prvi mah smatrali nepodobnom.
Srđan Kačavenda
U filmu je predstavljen kao jedan od vođa “voždovačkog klana”. Bio je osuđen zbog otmice kuma 2005. godine.
Miodrag Baškalović Mija
Zajedno sa Srđanom Kačavendom preuzeo je klan, ali je i on uhapšen zbog otmice Kačavendinog kuma. Od tada se o njemu ništa ne zna.
Ljubomir Manojlović Buca
Ubrzo nakon filma posvetio se legalnom poslovanju. Bio je dugogodišnji sekretar Bokserskog kluba “Crvena zvezda”.
Predrag Vladušić
Vladušić je uprkos mnogobrojnim pucnjavama preživio sve. Povukao se iz kriminala, a u filmu je prepoznatljiv po poštapalici “razumeš”, koju je izgovorio desetak puta.
Velika tajna filma
Upitan da napravi paralelu između ljudi sa margine tog vremena i danas, autor filma Aleksandar Knežević otkriva tajnu da je samo nekoliko njih shvatilo da je glavna tema filma pokušaj da se pobijedi smrt.
“Bane Grebenarević, najmlađi akter filma, ponavlja sintagmu “obični smrtnici”. Pitao sam ga šta pod tim podrazumijeva. Rekao mi je da su to oni ljudi koji za cio svoj život ne dožive koliko mi za jedan jedini dan. On želi da izbjegne sudbinu tih “običnih smrtnika”. Dakle da postane “besmrtnik”. Naslov filma “Vidimo se u čitulji” zapravo znači: vidimo se tamo gdje moje ime, makar i kroz smrt, neće nikada biti zaboravljeno. Danas su ovakvi likovi sasvim rijetki. To je ono što nas razlikuje od devedesetih – rekao je Knežević.
Film “Vidimo se u čitulji” sniman je 1994. godine, koji je baziran na knjizi “Kriminal koji je izmijenio Srbiju”, a govori o naglom porastu kriminala u Srbiji tokom građanskog rata u Hrvatskoj i Bosni i Hercegovini. Film sadrži dijelove intervjua koji su vođeni sa kriminalcima i policijom iz 1990-ih godina.
Mnogi od 19 aktera ovog dokumentarca nisu više među živima: Romeo Savić, Mihajlo Divac, Dejan Marjanović Šaban, Bane Grebenarević, Goran Vuković Majmun, Bojan Petrović, Bojan Banović. Mnogi od preživjelih nastavili su da žive normalnim životom.
Besplatnu Android aplikaciju portala SrpskaCafe preuzmite ovdje.